Dictionary of Greek. 2013.
πεταχτός, -ή, -ό — πεταχτός, ή, ό, 1 . αυτός που γίνεται με ύλη που πετιέται: Ο σουβάς του ταβανιού θα γίνει πεταχτός. 2. ευκίνητος, ζωηρός, χαρούμενος, γρήγορος: Είναι λιγάκι πεταχτή η κοπέλα, ζωηρή … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
πεταχτάρα — η, Ν ψωμί που ζημώθηκε και ψήθηκε βιαστικά, αλλ. πεταχτή. [ΕΤΥΜΟΛ. < πεταχτός (< πετώ) + κατάλ. άρα (πρβλ. τρομ άρα)] … Dictionary of Greek
πεταχτάρι — το, Ν ερασιτεχνικό αλιευτικό δίχτυ, ελαφρότερο από την καθετή, που ρίχνεται στη θάλασσα από την ξηρά. [ΕΤΥΜΟΛ. < πεταχτός (< πετῶ) + κατάλ. άρι (πρβλ. φυλαχτ άρι)] … Dictionary of Greek
πεταχτούλης — α, ικο, Α 1. αυτός που έχει χαριτωμένη ευκινησία στις κινήσεις του 2. (για γυναίκα) α) ευκίνητη και ζωηρή β) προκλητική. [ΕΤΥΜΟΛ. < πεταχτός + υποκορ. κατάλ. ούλης (πρβλ. νοστιμ ούλης)] … Dictionary of Greek
